ازمن نخواه آنچه را تومیخواهی بنویسم  من وتو در دریای زندگی هردو شنا میکنیم وهر کدام با نگاه خود دنبال صید خویشیم من دوست دارم به

عمق این دریا بروم و تودوست داری در سطح شنا کنی وقتی در سطح هستی امواج نرم وآرام را میبینی همراه با امواج فراز وفرود داری

مجذوب آن میشوی وعکس واره های حیات را نظاره میکنی هرچه پایین تر بروی با پدیده های بیشتری مواجه میشوی وگاهی عمق این دریا تورا

به شگفتی می آوردورنجهای هستی بیشتر به سراغت می آیدتا جایی که دیگر نه خود را میبینی ونه امواج کف آلود وفراز ونشیبهای دریا را

هرچه عمیق تر شنا کنی خود را بیشتر به کشف نا شناخته ها نزدیکتر میبینی وآنوقت چیزی که باخود به ارمغان می آوری با ارزشتر وگرانقیمت

تر خواهد بوداما خیلی ها نمیتوانند ارزش آن را بفهمند آنوقت به تومعترض میشوند که چرا؟ توبه آنها میگویی از من نخواه آنچه را تومیخواهی

بنویسم وقتی که شاهد رنج و درد تبعیض فساد تباهی نسلها هستم ووقتی خیلی ها  لب دریا خوابشان برده وممکن است امواج سهمگین

آنان راببلعد من چگونه ساکت باشم وفریاد برنیاورم تا بیدارشان کنم

اثر صدیقه اژ ه ای                                                                                                             مدیر وبلاگ تسنیم